Kruisprocessie

Betekenis

Op de zogenaamde kruisdagen (de drie dagen vóór Hemelvaart) wordt een gebedstocht door de velden gemaakt (in onze parochie in Meers zijn het drie routes door het dorp). Er wordt dan m.n. gebeden voor een goede oogst. Men noemt dit de kruisprocessies.

Ontstaan

De kruisprocessie werd rond 469 door bisschop Mamertus in zijn bisdom Vienne (F.) ingevoerd, naar aanleiding van diverse misoogsten en natuurrampen. Er werden drie boete- en biddagen gehouden met een processie om Gods hulp af te smeken tegen rampen en nood.
Rond 800 werden deze dagen ook in Rome ingevoerd. Pas aan het einde van de Middeleeuwen werd het gebruik door vrijwel de hele Kerk overgenomen. De vasten, die oorspronkelijk bij deze dagen hoorde, nam men niet over omdat men in de paastijd niet mocht vasten. In onze streken werd op de kruisdagen vooral gebeden om zegen over de vruchten van de aarde.

De naam

In het Latijn worden de kruisdagen rogationes minores of litaniae minores (kleine smeekbeden of kleine litanieën) genoemd, om ze te onderscheiden van de litaniae maiores (grote litanieën) op het feest van Sint-Marcus op 25 april, die eveneens bedoeld waren om Gods zegen te vragen over de vruchten van de aarde.
De Nederlandse benaming kruisdagen (in het Duits: Bitttagen) is waarschijnlijk ontleend aan het feit dat bij deze omgang enkel een kruis wordt meegedragen aan het hoofd van de groep deelnemers.

Opmerking

De kruisprocessies zijn zeker geen wezenlijk onderdeel van ons geloof, maar ze zijn wel een mooi gebruik, vandaar dat wij ze in ere willen houden.
Bij gebrek aan belangstelling hebben wij helaas moeten besluiten om vanaf 2019 deze processies niet meer te houden.